Są tacy, co lubią biegać. I tacy, co lubią liczyć. Są też tacy, co lubią mówić wiersze. W naszej klasie jest ich całkiem sporo. Kto chce się nauczyć wiersza na konkurs? Ja! Ja!  Ja! Ale potem okazało się, że to wcale nie takie łatwe, z tym wierszem. Trzeba go sobie znaleźć. Taki o porze roku. I o wakacjach też można. A jak się go zajdzie, trzeba się go nauczyć. Na pamięć! No i okazało się, że tu ktoś zapomniał, tu ktoś nie zdążył, tu ktoś już nie chce. Zrobiło się nas mniej, ale tylko trochę. Ci, co pamiętali, powiedzieli wiersz przed całą klasą. Pięknie! A potem przyszedł TEN dzień. 7 lutego. Wszyscy poszliśmy do biblioteki posłuchać, jak inne dzieci mówią wiersze. A wierszy było mnóstwo! I wszystkie powiedziane pięknie i odważnie. Bo to odważnym trzeba być, żeby tak powiedzieć wiersz przed całą salą. Jedni lubią liczyć, inni śpiewać. A jeszcze inni lubią mówić wiersze.